Image
Scooter
In augustus 2016 deed ik mijn auto weg voor een scooter. Een jaar later, kan ik alleen maar blij zijn met deze beslissing. Tijd voor feedback.

Laat ik meteen zeggen dat ik perfect beantwoord aan de criteria die van de scooter een aanvaardbare optie maken: ik woon niet ver van het centrum van Brussel en ik ben ongehuwd en kinderloos. De ervaring zou heel wat moeilijker uitvallen voor een koppel met kinderen en wonend aan de rand van de stad of op het platteland.

Het artikel dat je leest is een aanvulling op een meer uitgebreide column (Franstalig) gepubliceerd op mijn blog, waarin ik het relaas breng over verscheidene jaren alternatieve mobiliteitservaring.

 

De misleidende auto

Net als veel Belgen was ik erg gesteld op mijn wagen. Een begrijpelijke gehechtheid, de wagen is immers een verleidelijke valstrik. De vaste kosten verbonden aan het bezit van het voertuig alleen al zijn nochtans erg belangrijk: wegenbelasting, jaarlijkse verzekering, eventuele terugbetaling van de lening, periodiek onderhoud, autopech en mechanische problemen ... Afgezien van de brandstof, blijven de kosten van het gebruik zelf echter bescheiden.

Er is in België immers (nog) geen congestietaks of andere taks gebaseerd op het aantal afgelegde kilometers, tijd of plaats van gebruik. Resultaat: hoe meer je de auto gebruikt, hoe meer de vaste kosten worden gespreid over het aantal kilometers. Kortom: de kost per kilometer neemt af met elke afgelegde kilometer en wordt bijgevolg lager dan die van het openbaar vervoer. Logisch dus om zijn auto zoveel mogelijk te gebruiken …

 

Fileleed of juist een zegen?

Iedereen volgt dezelfde redenering en komt tot dezelfde conclusie: we kunnen onze auto best zo veel mogelijk gebruiken … Alleen: dat is buiten de Brusselse regering gerekend. Deze gaf de laatste jaren blijk van een flinke dosis onachtzaamheid bij haar wegenbeheer. Tel daar de maatregelen nog bij om automobilisten te ontmoedigen en de resultaten liegen er niet om …

In de afgelopen jaren is Brussel uitgegroeid tot een labyrint van wegenwerken, van versmalde rijstroken, van eenrichtingsstraten en van min of meer permanente omleidingen. Met andere woorden: de stad is geleidelijk aan omgevormd tot een permanente file. Een situatie die me stilaan begon te overtuigen om het openbaar vervoer te proberen. Vervolgens om het openbaar vervoer te combineren met gedeelde wagens. Tot ...

 


Verkeersregels voor motorrijders >>


Motor rijbewijs: kleine gids >>

 

De scooter? Maar natuurlijk!

Ik had eveneens overwogen om eventueel een fiets te gaan gebruiken. Maar het vooruitzicht van bezweet of druipend nat van de regen aan te komen op een klantenvergadering, leek me niet meteen aantrekkelijk. Voormalig verkeersslachtoffer - een jeugdige onbezonnenheid met de bromfiets - had ik eveneens af te rekenen met een zekere angst van tweewielers. Dankzij een reis naar Afrika was ik opnieuw in staat me te verzoenen met dit vervoersmiddel.

Terug in Brussel, begon het idee van de scooter langzaam vorm te nemen. In augustus vorig jaar besloot ik uiteindelijk om de stap te wagen. Mijn autorijbewijs geeft me het recht om met een ​​gemotoriseerde 125cc tweewieler te rijden. Ik besloot dus om mijn auto te verkopen, een scooter met de toegelaten cilinderinhoud aan te schaffen en er helemaal voor te gaan. Ik koos voor een vrij groot model.

Het voordeel is tweeledig: ik ben beter zichtbaar in het verkeer én er is meer opslagruimte onder de zitting en in de "top box". Voldoende om de scooter ook te gebruiken om te winkelen (in aanvulling op een rugzak om dat ​​beetje extra mee te nemen).

 

Voor- en nadelen

Geïnteresseerde lezers vinden op mijn blog een volledige lijst van voor- en nadelen van de scooter.

Drie voordelen prijken helemaal bovenaan mijn lijst:

  • Snellere verplaatsingen: Binnen de stad is mijn reistijd - zonder onnodige risico’s te nemen - 2 tot 3 keer minder dan met de auto voor dezelfde routes.
  • Makkelijker parkeren: een scooter is veel gemakkelijker te parkeren, en bovendien veel dichter bij de bestemming dan een auto.
  • Minder kosten: goedkopere BA-verzekering, lage motorrijtuigenbelasting (61,5 euro in Brussel), goedkoop onderhoud, brandstofverbruik van meestal minder dan 3 liter per 100 kilometer.

De nadelen hebben vooral te maken met de intrinsieke eigenschappen van tweewielers:

  • Ongevalsrisico: de bestuurder van een tweewieler moet er voortdurend op bedacht zijn zelf bestuurdersfouten te vermijden én tegelijkertijd moet hij elk ogenblik zeer attent blijven voor zijn omgeving. Natte wegen zijn extra moeilijk omdat markeringen, mangaten, tramrails en olievlekken een echt hindernissenparcours van de weg maken.
     
  • Het weer: het is niet altijd even prettig om wind en regen te trotseren. Toch moet gezegd dat een goede waterdichte jas en een beenkleed op de scooter prima bescherming bieden, zolang het traject niet langer duurt dan een half uur of de regen niet verandert in een wolkbreuk.

 

Minder files, minder stress

Tot slot wil ik nog een ander doorslaggevend argument aanhalen, dat de balans deed overslaan in het voordeel van de scooter: het feit dat je de files kan doorkruisen (uiteraard met respect voor de verkeersregels), laat toe de meeste verkeersopstoppingen te vermijden of er op zijn minst veel minder lang in vast te zitten. Resultaat: bovenop de tijdwinst ondervind je ook nog veel minder stress.

Vanuit een altruïstisch standpunt, zou ik nog willen toevoegen dat hoe minder we ons per auto in de stad begeven, hoe meer we op bescheiden wijze bijdragen aan het oplossen van de verkeersimpasse. Hoe meer van ons de sprong wagen om hun auto in te ruilen voor een scooter, hoe meer we de positieve impact zullen voelen op zowel de verkeersdensiteit als op de veiligheid van motorrijders.

In steden waar tweewielers niet weg te denken zijn, zoals Parijs of Barcelona, zijn automobilisten veel meer gewend aan hun aanwezigheid en tonen ze zich bijgevolg heel wat vriendelijker en attentievoller ten aanzien van hun tweewielervrienden.